Koty używają tego specyficznego gestu, zakrywając oczy na kilka sekund, aby przekazać wiadomość o całkowitym odprężeniu i braku agresji.
Jest to ich odpowiednik przyjaznego mrugnięcia, skierowanego do kogoś, kogo uważają za przyjaciela, donosi .
Jeśli dana osoba konsekwentnie nie reaguje na ten gest, kot może zinterpretować to jako niechęć do nawiązania kontaktu lub nawet oznakę ukrytego zagrożenia. Kot po prostu przestanie próbować komunikować się w tym subtelnym języku, a dystans między wami może się zwiększyć.
Zdjęcie:
Kotka ćwiczyła te długie, ospałe mrugnięcia, siedząc na przeciwległym końcu sofy. Nie myśleliśmy o tym zbyt wiele, dopóki nie dowiedzieliśmy się, że to jej sposób na powiedzenie „ufam ci”.
Weterynaryjny behawiorysta kotów porównał to do próby uściśnięcia dłoni i braku odpowiedzi. Emocjonalne przesłanie wisi w powietrzu, nie jest spełnione ani zrozumiane, co może być postrzegane jako odrzucenie.
Odpowiedzieć kotu tym samym powolnym, spokojnym mrugnięciem to potwierdzić swój związek. Ta prosta czynność buduje wzajemne zaufanie znacznie silniej niż jakakolwiek próba wymuszenia na niej uczuć.
Zaczęliśmy ćwiczyć ten dialog ze spojrzeniami, a na rezultaty nie trzeba było długo czekać. Kot zaczął podchodzić częściej, jego postawa stała się bardziej zrelaksowana, a mruczenie stało się głośniejsze.
Warto było dla kilku sekund kontaktu wzrokowego dziennie. Teraz nasze wieczory są wypełnione cichymi rozmowami, zrozumiałymi tylko dla nas dwojga.
Ignorowanie kociego mrugnięcia jest jak ignorowanie dłoni wyciągniętej do uścisku. Odpowiadając na nie, nie tylko wykonujesz rytuał, ale akceptujesz klucz do świata jej uczuć.
Czytaj także
- Zabieranie przestrzeni jest oznaką zaufania psa: co kryje się za zachowaniem terytorialnym
- Jak kot zarządza twoim harmonogramem: pomysłowa taktyka delikatnej manipulacji
