Nieświadomie szukasz sprzymierzeńca w swoim dziecku w zimnej wojnie ze współmałżonkiem, dzieląc się dorosłymi żalami z nastolatkiem i tworząc zniekształcony obraz rodziny.
Ta taktyka może przynieść chwilową ulgę, ale jej długoterminowy koszt okazuje się katastrofalny dla wszystkich uczestników trójkąta, według korespondenta .
Psychologowie są zgodni: angażowanie dzieci w konflikty rodzicielskie powoduje poważną traumę dla ich rozwoju psychicznego. Dziecko instynktownie kocha oboje rodziców, a zmuszone do opowiedzenia się po którejś ze stron, doświadcza bolesnego załamania lojalności.
Zdjęcie: Pixabay
Eksperci ds. systemów rodzinnych ostrzegają, że takie dzieci często noszą w sobie poczucie winy i niezdolność do budowania zdrowych relacji w dorosłym życiu. Nawet w najtrudniejszych okresach związku ważne jest, aby zachować zjednoczony front rodzicielskiej solidarności.
Nie oznacza to udawania idealnej pary, ale wymaga oddzielenia kwestii małżeńskich od rodzicielstwa. Pewna para, podczas ostrego kryzysu, uzgodniła prostą zasadę: wszystkie kłótnie po 21:00, kiedy dzieci śpią, i tylko uzgodnione rozwiązania i pełna szacunku komunikacja przed nimi.
Ochrona dziecięcego obrazu świata przed konfliktami dorosłych nie jest hipokryzją, ale ćwiczeniem rodzicielskiej odpowiedzialności. Pamiętaj, że twoje dzisiejsze nieporozumienia miną, ale blizna w duszy twojego dziecka może pozostać na zawsze.Zachowując szacunek dla swojego partnera jako rodzica, dajesz swoim dzieciom bezcenny dar możliwości kochania obojga rodziców bez poczucia winy i strachu.
Czytaj także
- Kiedy rytmy nie pasują: jak różnice w temperamentach wpływają na relacje
- Rutynowe zachowania i oczekiwanie nagrody: Jak wdzięczność staje się pułapką
